Gisteren Valentijnsdag, dat zal je niet ontgaan zijn. Traditioneel wordt er op deze dag ingezet op ‘van wie jouw hart sneller gaat kloppen’. Maar ik stel je een andere vraag: Niet van wie maar van wat gaat jouw hart sneller kloppen? Hoe deze vraag alles te maken heeft met het vieren van de liefde – voor je droomleven –  lees je in dit blog.

 

De vraag die je jezelf wilt stellen

Wil je een heerlijk leven waarin je ontspannen en betekenisvol werkt en leeft? Leven en werken op jouw manier, op jouw voorwaarden? Dat jij niet bij je leven hoeft te passen maar dat je leven simpelweg bij jou past?

 

Dan wil je jezelf de vraag stellen: waar gaat jouw hart sneller van kloppen. Dat kunnen natuurlijk een heleboel dingen zijn, en in verschillende gebieden van je leven: je relatie, je gezondheid, je werk, je vrije tijd. En het kunnen dingen die je al doet, of die nog in de ‘ontwerpfase’ zitten, of in de ‘utopiefase’. Let op: die laatste is killing!

 

Help, je zit vast in de Utopiefase

Mijn ervaring is dat de meeste mensen op deze vraag gave dingen opnoemen die nog in de utopiefase zitten. Ik bedoel: dingen waarvan ze dromen, wild en vol verlangen zelfs, maar omdat zij aannemen dat het slechts een utopisch idee is besluiten ze om er niet voor te gaan.

 

De utopiefase gaat vooraf aan de ontwerpfase. Maar de paradox is: eenmaal in de utopiefase zal je de ontwerpfase nooit bereiken, want je haakt al af voordat je begonnen bent. De utopiefase is namelijk een doodlopend kringetje. Totdat je de uitgang vindt. En die uitgang is simpel en effectief: voor jezelf benoemen en opschrijven wat je werkelijk wilt en jezelf permissie geven er werk van te maken. Dan maak je namelijk van je utopie een plan.

 

Dat had je gedroomd!

Ik ontmoet veel mensen die  middenin hun utopiefase zitten in een bepaald gebied in hun leven. Heel vaak is dat levensgebied hun werk en alles wat daarmee samenhangt: hun werkleven dus. Op de vraag waar hun hart sneller van gaat kloppen weten ze vaak moeiteloos het antwoord. Omdat ze het antwoord voelen.

 

Ze voelen waar ze mega warm voor lopen en waar je ze ’s nachts voor wakker mag maken. Maar-ze-doen-het-niet! Hoe kán dat!? Simpel: omdat ze zichzelf de vraag nog niet serieus hebben gesteld. Omdat ze hun antwoorden een beetje hebben weggelachen. Of in de mindset stappen van ‘’ Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’. Met gedachten zoals “Het kan tóch niet!”

 

Draai het eens om en stap in de ontwerpfase

Stel je zou niet de gedachte hebben dat het tóch niet kan. Stel je zou nooit denken dat waar jij werkelijk naar verlangt er niet in zit. Dat je in plaats daarvan de omgekeerde gedachte had: “Ik weet zeker dat het kan!” of “Het lijkt me absoluut haalbaar.” Stel je eens voor: hoe zag je werkleven er dan uit? Welk mooie werk deed je dan? En voor wie deed je dan jouw waardevolle werk? En hoeveel uur per week werkte je dan? En welke fijne en waardevolle dingen deed je dan in de tijd buiten je werk? ….Welkom in de ontwerpfase!

 

De conclusie is simpel

Gedachten die voortkomen uit de utopiefase (“Het kan tóch niet”) leiden dus tot leven A. En gedachten die voortkomen uit de ontwerpfase (“Het lijkt me absoluut haalbaar”) leiden tot leven B.

 

Vraag aan jou is, op welk leven zou jij het meest verliefd zijn? Dacht ik al 🙂 . Daar wil je toch voor gáán? Steve Jobs snapte dat heel goed en koos vol overgave voor leven B vanuit zijn visie: ‘The only way to do great work, is to love what you do’.

 

Leve de liefde voor je (werk)leven. Jouw droomleven welteverstaan. Do what you love and love what you do.

 

Enjoy!

 

door: Karen Rensma – Hardhout en Porselein coaching