Kan iedereen gelukkig worden in zijn werk? Dat is een vraag die ik veel krijg. Mijn antwoord is: ja, door een baan te zoeken die precies bij je past. De mensen die me deze vraag stellen, geloven vaak niet helemaal dat het kan. Zij verlangen er wel degelijk naar maar omdat ze niet geloven dat het kán, ondernemen ze geen actie. Ongelukkig zijn in je werk en vervolgens niets doen om je situatie te verbeteren is een vorm van zelfsabotage.
Dat doe je meestal niet willens en wetens. Meestal is dit namelijk een onbewust mechanisme. Houd je het mechanisme in stand, dan blijf je je eigen geluk saboteren en daar krijg je gegarandeerd spijt van. Over een jaar, over vijf jaar, als je met pensioen gaat of als je doodgaat.
Gelukkig kun je dit mechaniek ontmaskeren en er een andere manier van denken en doen tegenover stellen. In dit artikel geef ik 3 tips waarmee je afkickt van je innerlijke saboteur en de weg vrij maakt om de baan te vinden die bij je past.
Tip #1 Aanvaard je situatie, maar accepteer hem niet
Als je ongelukkig bent in je loopbaan, je huwelijk, die ene vriendschap, de relatie met je moeder, de connectie met je kind, of niet blij bent met je fysieke of mentale fitheid, dan heb je als eerste één allesbepalende taak: constateren dat dit zo is. Bam, de genadeloze en ongemakkelijke waarheid onder ogen komen. Niks meer en niks minder dan dat.
Inderdaad, je mag er ongelofelijk hard van balen, van die geconstateerde waarheid. Je mag het waanzinnig irritant vinden dat je situatie op dit moment zo is, je mag het er hartgrondig mee oneens zijn, je hoeft het niet leuk te vinden, en je hoeft er al helemáál niet mee akkoord te gaan.
Als je je verzet zit je vast
Maar let op: je hoeft je er óók niet tegen te verzetten, want dan zet je jezelf vast – in dat verzet blijf je namelijk hangen. En daarin zit de crux. Constateren, er van balen, niet akkoord gaan, en zonder enige censuur precies zien hoe het nu is, zonder ermee in gevecht te gaan: dat is aanvaarden. Niet accepteren, alleen aanvaarden. Dat het is zoals het is. Je wilt het niet, maar het is tóch zo. Dit feitelijk tot je nemen, is aanvaarden. En dán heb je opeens ruimte om verder te kijken: “OK, en nu dan? Hoe kan en wil ik hier mee dealen?”
Accepteren lukt toch niet, en dat hoeft ook niet
Laat je alsjeblieft nooit wijsmaken dat je je situatie maar beter kunt accepteren. Sommige dingen zijn toch zeker onacceptabel? Dus hoezo accepteren?! Tuurlijk niet! Dat lúkt je trouwens ook niet. Door van jezelf te verlangen dat je de situatie moet accepteren leg je jezelf iets op wat je niet waar kunt maken, en zit je straks dus óók nog met het gevoel dat je daar op gefaald hebt. Daar knap je niet op, en het brengt je niet verder.
Constateren is goed te doen
Constateren, dat kun je wél. Iets heel erg klote vinden en tegelijkertijd vaststellen dat het tóch zo is. Even terug naar het rijtje dat ik net opsomde: ongelukkig in je loopbaan, je huwelijk, die ene vriendschap, de relatie met je moeder, de connectie met je kind, of niet blij met je fysieke of mentale fitheid. Wat mij betreft stuk voor stuk situaties waar je niet mee akkoord wilt gaan. Stuk voor stuk situaties die je niet wilt accepteren, toch? Kijk eens wat er gebeurt als je heel bewust constateert dat het is zoals het is.
Je innerlijke saboteur aan het woord
Als we niet kunnen accepteren (en nog niet weten dat dat helemaal niet hoeft) grijpen we vaak (onbewust) naar saboteren. Maar ook dat helpt je niet. Kijk maar eens of je dit herkent: saboteren in de vorm van ontkennen (‘Ik ben gewoon heel moe, verder niks’), bagatelliseren (‘Hoe erg ís het nou helemaal, het is overal wel wát’) of jezelf niet toestaan dat je het erg vindt en het anders wilt (‘Dûh! Gelukkig worden van je werk, dream on, dat wil iedereen wel, wél even realistisch blijven nu’).
Dat saboteren doe je onbewust, dus neem het jezelf niet kwalijk, maar zorg wel dat je het doorziet van jezelf. Want dán kun je de stap maken naar aanvaarden, waardoor je kunt gaan doen wat nodig is om je situatie te verbeteren.
Tip #2 Word loyaal aan je verlangen
Voelen dat je ongelukkig bent in je werk, weten dat je veel meer te bieden hebt en veel meer plezier en voldoening zou kunnen hebben in je werkleven, wakkert een verlangen aan in jezelf. Jouw verlangen om van betekenis te zijn, om een goeie dag te hebben, om je vol enthousiasme te voelen, om je succesvol te voelen, om plezier en verbinding te beleven.
Geef je toe aan je innerlijke saboteur, dan loop je weg van het onderzoek dat je te doen hebt als je wilt ontdekken wat jouw haalbare droombaan is. Deze vermijdende beweging is een ‘nee’ tegen jezelf en je verlangen, en een ‘ja’ tegen je (faal)angst en je koudwatervrees.
Daarom wil ik je op je hart drukken: doe het omgekeerde! Wordt loyaal aan je verlangen, en ga op onderzoek uit. Ik verzeker je dat het een prachtig avontuur is waar je rijker uitkomt.
Tip #3 Bedenk wat je aan anderen mee wilt geven
Je hebt invloed met wat je doet. Heb je wel eens stilgestaan bij de vraag wélke invloed je hebt? En welke invloed je wilt hebben? Komen die twee met elkaar overeen, of juist niet? Als je kinderen hebt, net als ik, dan heb je waarschijnlijk al lang gemerkt dat je kinderen niet doen wat jij zégt dat ze moeten doen, maar dat ze doen wat jij dóet. Met wat je doet (en niet doet) heb je dus enorme invloed op je kinderen.
Doe jij hen vóór dat jij een belangrijke situatie in je leven waar je ongelukkig mee bent laat doorkabbelen, wat is dan de boodschap die je je kinderen meegeeft? Doe jij hen vóór dat een baan waarin je niet opbloeit maar doodbloedt er nou eenmaal bij hoort? Dan gaan zij geloven dat werken iets vervelends is waar zij zich bij neer moeten leggen.
Hoe anders is het wereldbeeld dat je hen aanreikt als jij laat zien dat je loopbaan het waard is om voor te gáán, om te investeren in het onderzoeken en ontdekken waar je werkelijk gelukkig en succesvol van wordt!
Ook als je géén kinderen hebt
Trouwens, ook als je geen kinderen hebt wil je misschien nog even nadenken over de invloed die je nu hebt en die je zou willen hebben. Want stel dat jij gaat doen wat er voor nodig is om die baan te vinden die echt bij je past. Waardoor je een energieker, positiever en enthousiaster mens wordt. En stel nu dat vijf mensen in jouw directe omgeving door die aanstekelijke nieuwe sprankeling van jou, zelf óók een beetje blijer en sprankelender worden dan zij nu al zijn. En dat zij ieder óók vijf mensen in hún directe omgeving aansteken waardoor zij óók een beetje blijer en sprankelender worden dan zij nu al zijn. Dit verloopt exponentieel! Dan zet je toch wat machtigs in gang, zeg!
Tot slot
In mijn vorige blog schreef ik dat persoonlijke groei per definitie plaats vindt buiten je comfortzone. Iets wat ongemakkelijk, lastig of spannend is een poosje aangaan en verduren, dat is groei. En nee, dat is niet comfortabel. Wel nódig om naar een volgend plan te komen. De tips die ik hierboven met je heb gedeeld liggen misschien buiten je comfortzone maar ga je er mee aan de slag dan gaan ze je beslist helpen om naar jouw volgende plan te komen: een baan waar jij gelukkig van wordt.
Foto door AbsolutVision