Stel dat je bent opgeleid als bèta-vrouw, en na een aantal carrièrejaren merk je dat je iets wezenlijks mist in je werk. Je weet nog niet precíes waar dat hem in zit, maar wat je wél weet is dat je carrière inmiddels onbevredigend voor je is. Je haalt te weinig voldoening en plezier uit je werk, waardoor je een sluimerende zinloosheid ervaart. Is dít nou waar je zo hard voor werkt en zoveel uren voor van huis bent? Langzaam maar zeker tekenen zich de contouren af van een besluit: je wilt iets belangrijks veranderen aan jouw carrièrepad of aan de invulling van je dagelijkse werk. Logische vraag: wat wíl ik dan eigenlijk? Steevast opgevolgd door die andere logische vraag: wat kán ik eigenlijk? Dus bespreek je met je directeur de mogelijkheden om deze loopbaanvragen extern te onderzoeken. Je directeur ziet de bui al hangen, en uit angst dat jij over een jaar afscheid neemt biedt hij of zij jou een mooie leiderschapstraining aan of wat losse coachingsessies. Super interessant en leerzaam, maar het zal je niet opleveren waar je naar verlangt. Waarom niet, en wat werkt er dan wél?

Valkuil: vraag het je ratio

De vraag wat ‘wil ik en wat kan ik’ lijkt op het eerste gezicht misschien een praktische, en dat is gelijk de eerste valkuil. Want zou je deze vraag inderdaad alleen praktisch aanvliegen, dan blijven de antwoorden steken op het niveau van competentielijstjes en uitsluitend rationeel bedachte wensen. Anders gezegd: je geeft antwoord met je hoofd. Maar antwoorden van je hoofd hebben je juist gebracht waar je nú staat, en daarvan heb je vastgesteld dat het onbevredigend is.

Om uit te vinden wat jij nodig hebt om helemaal tot je recht en tot vervulling te komen, heb je een andere vraag nodig, die je ratio niet kan beantwoorden. Niet de vraag ‘wat wil je’, maar de vraag ‘waar verlang je naar’. Er gaat een heel ander luikje open als je deze vraag stelt. En dus dient zich ook een heel ander antwoord aan als je deze vraag stelt.

Begin bij je verlangen

Je verlangen is altijd je vertrekpunt. Verlangen heeft steeds twee componenten: een emotionele en een praktische. Beide wil je weten. De emotionele component van je verlangen is de motor achter alle concrete acties waarmee je jouw verlangen praktisch invulling gaat geven. Voor mij is bijvoorbeeld een emotionele verlangen-component in mijn werk dat ik door hoogwaardige en verdiepende coaching echt een verschil wil maken voor jouw loopbaan.

Een praktische component van ditzelfde verlangen is bijvoorbeeld dat ik wekelijks een blogartikel of korte video maak over carrièrevraagstukken, om jou elke week nieuwe inspiratie te geven voor een inspirerende, ambitieuze en vervullende carrière.

Maar ik, en jij vermoedelijk ook, heb niet alleen een verlangen op werk. Er is ook een verlangen op work-life balans, en op relatie, gezin, familie, fysieke en mentale fitheid, ouderschap, je plek op de wereld.

Persoonlijke essentie

Al deze belangrijke verlangens bij elkaar zeggen iets over jou als mens, waar je behoefte aan hebt en wat je nodig hebt om helemaal in je element te zijn. Je ziet dus: dit gaat veel verder dan de vraag ‘wat wil ik’. Onder de vraag ‘wat wil ik’ gaat een veel wezenlijker vraagstuk schuil, namelijk: Wat is mijn persoonlijke essentie?

En dat is nog maar het begin van het prachtige onderzoek om uit te vinden welke belangrijke verandering jij in je werkleven zou willen zien. Dat onderzoek is overigens niet zwáár maar wel verdiepend en verríjkend. Het brengt je diepgaande persoonlijke ontwikkeling en kennis over jezelf, beide van onschatbare waarde voor het hele verdere verloop van je carrière.

Persoonlijke ontwikkeling

Wil je goede carrièrekeuzes kunnen maken dan zal je prikkelende vragen aan jezelf moeten voorleggen die je in staat stellen je perspectief te kantelen of te verruimen. Daarvoor heb je een door de wol geverfde coach nodig, die jou niet laat wegkomen  met aannames, overtuigingen, clichés en ‘veilige’ keuzes. Maar eentje die jou laat leren en groeien. Die jou bemoedigt, uitdaagt en ondersteunt als jij buiten je comfortzone gaat. Die jou helpt om nieuwe patronen te ontwikkelen waar oude niet meer helpend zijn. Die jou begeleidt naar het punt dat je oude zekerheden durft los te laten en die jou faciliteert om zoveel vertrouwen en helderheid te krijgen dat je je gouden kooi uit durft te vliegen.

Persoonlijk ontwikkeling dus, met als doel het vormgeven én verwerven van een betekenisvolle baan die op alle fronten bij jou past. Het brengt je óók versteviging van je leiderschap over jouw leven. Het is alleen niet wat je leert in een leiderschapstraining.

Het sportschool-effect

Dat is een uitgekiend groeiproces dat je niet even doorloopt in een training of een paar losse coachingsessies. Het is een groeiproces en daarin kom je hobbels tegen. Een goede coach begrijpt en levert wat jou op dat moment helpt om daar voorbij te komen, waardoor je die hobbels stuk voor stuk weet te tackelen.

In een jaar tijd ben je doorgaans alles wel tegengekomen waar je tegenaan kunt lopen. Zou je losse coachingsessies boeken dan is de verleiding ontzettend groot om bij zo’n hobbel af te haken of even uit te stellen, niet een volgende sessie te boeken. Het sportschool-effect, zeg maar. Heel menselijk en begrijpelijk, maar in feite stop je dan voordat je hebt kunnen oogsten en sta je dus, ondanks de coachingsessies die je al wél had afgenomen, met lege handen. Hartstikke zonde van alle tijd, energie en geld die je hebt geïnvesteerd!

Voorkom dat je straks alsnog met lege handen staat

Om die reden begeleid ik de meeste mensen een heel jaar. Zodat zij zonder vast te lopen dat jaar de tijd hebben om te ontdekken, schaven en finetunen welke baan, opleiding of eigen bedrijf voor hen helemaal zou kloppen met hun verlangen. Bovendien biedt dat jaar hen ook de tijd om te doorgronden, formuleren en verkopen welke mooie meerwaarde zij daarin meebrengen, zodat zij hun inkomenspositie en carrièreperspectief behouden of zelfs verruimen, afhankelijk van hun ambitieniveau.  Tot slot brengt een nieuwe positie bijna altijd nieuwe uitdagingen met zich mee. Ook die kunnen succesvol worden getackeld, om in die nieuwe positie gelijk stevig in het zadel zitten.

Kun je het ook comprimeren?

Soms krijg ik het verzoek of een begeleidingstraject gecomprimeerd kan worden, vanuit de behoefte om op korte termijn een besluit te nemen over een nieuwe positie of functie. Een kortdurende intensieve doorpaksessie van twee dagdelen kan vaak al goed duidelijk maken waarom een functie niet werkelijk bij je past. Maar de vraag ‘wat past dan wel?’ blijkt in de praktijk toch gewoon de nodige suddertijd af te dwingen.

Het is belangrijk jezelf die suddertijd ook echt te gunnen. Want jezelf opleggen dat je het binnen X maanden moet weten creëert tijdsdruk en dus een zekere stress. Stress vernauwt je blik waardoor je niet het mooiste resultaat bereikt omdat je genoegen neemt met minder, want je zou het nu toch zo langzamerhand wel eens moeten weten. Wat meestal nog extern wordt gevoed door alle goedbedoelde belangstelling van vrienden, familie en collega’s: ‘En??? Wéét je het al?’

Laat je niet gek maken

Zoals een klant in mijn traject het laatst treffend verwoordde: ‘Sinds ik heb losgelaten dat ik het snel moet weten, volgen de nieuwe inzichten zich in snel tempo op.’

Gras heeft tijd nodig om te groeien, stoofvlees heeft tijd nodig om te garen. Dat jij, je directeur of je moeder willen dat het in minder tijd kan, veranderen daar niets aan. Jij gaat er niet sneller van groeien of garen, je frustratie wel. Laat je dus niet gek maken, en neem de tijd die het vraagt.

Klinkt dit interessant voor je, en ben je benieuwd hoe ik jou kan begeleiden naar een ambitieuze, inspirerende en vervullende loopbaan? Dan ben je welkom om een (kosteloos) perspectiefgesprek aan te vragen via deze link: Klik hier

Ook interessant voor je: ‘Waarom veel ambitieuze vrouwen niet burn-out maar bore-out raken, en hoe je beide omzeilt

 

Foto: Esther de Cuijper Photography


Je las een blogartikel van Karen Rensma (van Hardhout & Porselein coaching)

Mijn diensten:

En verder: