“Ja-Maar, ik heb allemaal incompetente collega’s” antwoordde een deelnemer aan een training op de vraag wat zij zou willen veranderen in haar werkende leven, en wat haar tegen hield. Door dit antwoord te geven hoefde zij niet stil te staan bij de eigenlijk vraag.

Met dit antwoord hoefde zij zichzelf niet in een actieve positie te zetten ten opzichte van haar gewenste werkende leven. Kortom: met dit antwoord was zij ‘off the hook’.

En daarmee liet zij een kans liggen om haar werkende leven zó in te gaan richten dat zij er plezier en voldoening uit haalt. En dit was heus een intelligente en competente vrouw. Haar reactie was slechts het afweren van de werkelijkheid.

Een reflex die we bijna allemaal kennen, en waarmee we een stokje steken voor groei en verandering, ook positieve verandering. Meestal harstikke zonde, omdat we daarmee ook verhinderen dat we onze volle potentie en talenten benutten.

Waardoor we het knagende, ontevreden, frustrerende gevoel krijgen dat er méér in zit. Maar ja, die incompetente collega’s, hè… En daarmee is de cirkel rond en is er niets ten goede veranderd, terwijl dat misschien best mogelijk was.

Vind ik dat stom van deze dame? Absoluut niet. Eerder herkenbaar 😉 Aan de meeste veranderingen die ik heb doorgevoerd in mijn eigen leven gingen heel wat Ja-Maar varianten vooraf. Sommige “Ja-Maars” uit mijn eigen repertoire zijn zelfs bijzonder hardnekkig! Gelukkig heb ik mezelf steeds beter door. Laten we de “Ja-Maar” reflex eens fileren.

Stel, je hebt een probleem. En stel dat probleem is dat je vaak gestrest bent in je werk. Beter gezegd: dat het probleem is dat je je vaak gestrest voelt in je werk terwijl dat niet is wat je wilt (als je het wel wilde had je immers geen probleem). Want wat je wel wilt is bijvoorbeeld vanuit sprankelende kalmte met plezier aan het werk zijn. Er is dus een verschil tussen hoe het is en hoe je het wilt.

Je weet dus wat je niet wilt, en ook wat je wel wilt. En stel nu, er is een oplossing waarmee je precies datgene wat je wilt kunt bereiken. Je zou denken: DOEN! Dan ben je immers van je probleem af, en dat is wat je wou, toch?

Hoe logisch dat ook klinkt, toch is dit niet wat de meeste mensen doen. Want aan de slag gaan met die oplossing, betekent een commitment aangaan. Commitment om iets te veranderen. En daar komt vaak een kink in de kabel.

Want verandering roept weerstand op. Veranderen? Wat dan? Hoe dan? Waarom ìk dan, kan de ander niet gewoon veranderen? Als ik iets ten goede kan veranderen, waarom heb ik dat dan niet eerder gedaan? Sta ik niet voor gek door het nu pas te doen (want dan weet iedereen dat ik niet slim genoeg was om het eerder te zien en te veranderen)? Wat moet ik daar voor doen dan? Wat gaat dat me kosten? Wat moet ik daar voor inleveren/opofferen/nalaten? Levert het me wel genoeg op? Kan ik nog terug als het me niet bevalt?

Herken je dit absoluut niet bij jezelf, ook niet als je heel eerlijk bent? Gefeliciteerd, dan ben jij helemaal klaar voor jouw volgende stap!

Herken je hier juist wèl dingen in? Geen nood, je bent niet de enige, en nu je het herkend hebt kun je er mee aan de slag, zodat ook jij straks klaar bent voor de verandering die je zo graag wilt.

Want wat gebeurt er eigenlijk precies wanneer verandering dreigt, ook als het een positieve verandering is? Omdat je van tevoren nog niet precies weet hoe leuk het gaat worden, voel je onzekerheid, wantrouwen of angst. En dat wringt met je behoefte aan stabiliteit, zekerheid, veiligheid. Dus weer je de dreigende verandering af.

En dan hoor je jezelf dus zeggen: “Ja-Maar”. Daarmee hoop je misschien je status quo veilig te stellen, maar wat je er ècht mee bereikt is dit:

  1. Met Ja-Maar kom je niet verder
  2. Met Ja-Maar praat je het goed dat je geen actie onderneemt
  3. Met Ja-Maar doe je alsof de wetten der logica alleen voor anderen gelden (“Ja-Maar, in mijn situatie werkt dat niet”)
  4. Met Ja-Maar hoef je confronterende feedback niet te incasseren
  5. Met Ja-Maar zeg je dat je niet verantwoordelijk bent
  6. Met Ja-Maar hoef je geen stappen te zetten èn kun je het dus ook nooit verkeerd doen
  7. Met Ja-Maar houd je jezelf gevangen
  8. Met Ja-Maar maak je jezelf kleiner dan je bent
  9. Met Ja-Maar ontneem je jezelf de kans om te groeien
  10. Met Ja-Maar blijft alles hoe het is terwijl dat niet is wat je wilt

Hoe zou het voor je zijn als je de “Ja-Maar” vervangt door één van de volgende alternatieven:

  1. “Ja? Dat herken ik niet, daar ga ik eens over nadenken”
  2. “Ja-En wat betekent dat voor…?”
  3. “Ja-En nu?”

Waar “Ja-Maar” je blik vernauwt waardoor je niet in oplossingen kunt denken, geeft “Ja-En” juist ruimte en opening naar een nieuwe manier, nieuwe ideeën, een nieuwe route. Een Plan B omdat je over plan A niet langer tevreden bent.

Plan B? Ja-En…daar wordt het alleen maar leuker van! Succes (en veel plezier)!

Groeten van Karen.

p.s. Ik plaats op mijn website regelmatig nieuwe tips en inspiratie, zoals deze blog. Wil je zeker zijn dat je geen ‘aflevering’ mist, zonder dat je steeds hoeft te checken of er al een nieuwe op de website staat? Dat kan heel simpel via de link https://hardhoutenporselein.nl/#nieuws. Klik op de link, vul je naam en emailadres in en dan ontvang je vanaf nu helemaal gratis en vanzelf iedere nieuwe aflevering van Instant Inspiratie in je email. Kadootje voor jezelf. Gewoon gelijk even doen 🙂

 

 

Door: Karen Rensma – trainingsburo Hardhout & Porselein