Hoe draag jij jouw verdiensten? Heb je zelf ongegeneerd waardering voor je werk? Aan de ene kant hebben we de behoefte ons gewaardeerd te voelen. Aan de andere kant kan het lastig zijn om waardering daadwerkelijk te ontvangen, blijkt.
Hoe draag jij jouw verdiensten?
Dat heeft alles te maken met hoe jij jouw verdiensten draagt. Voel jij zelf de waarde van jouw verdiensten? Heb je zelf waardering voor je werk? Waardeer je wat je bijdraagt, ook als niemand anders dat uitspreekt? Ik hoop het, want dat geeft waardering, eigenwaarde en waardigheid van binnenuit.
Natuurlijk is het heel prettig en functioneel om ook van anderen die waardering te krijgen. Maar je gevoel van eigenwaarde en waardigheid zouden er niet van af moeten hangen.
Gat in de bodem
Punt is, als jij zelf geen echte waardering voor je werk en voor jouw verdiensten voelt, dan kun je complimenten en waardering van anderen krijgen zoveel je wilt, maar ergens geloof je dat dan niet helemaal. Die waardering heeft dan geen échte impact op je en beklijft al helemáál niet. Alsof het in een emmer gaat met een gat in de bodem: wat er ingaat loopt er aan de onderkant direct weer uit.
Complimenten incasseren
Je merkt dat bijvoorbeeld aan hoe je een compliment ontvangt. Kun je het compliment ten volle incasseren? Draag je de uitgesproken waardering met waardigheid? Kun je oprecht bedanken voor het compliment dat je krijgt? Zonder wegwuiven? Zonder te zeggen dat het eigenlijk niet zoveel voorstelde? Zonder het compliment volledig ‘af te schuiven’ op je team? Natuurlijk heeft het hele team bijgedragen, we know, maar het compliment gaat over jóúw bijdrage.
Incasseer het. Draag het. Het is één van de elementen van zelfleiderschap. En de kwaliteit van je zelfleiderschap is in grote mate bepalend voor de effectiviteit van je leiderschap.
Uit respect voor de ander
Ik incasseerde laatst het prachtige compliment van een vrouw die ik 2 jaar geleden coachte. Ze mailde over de stappen in haar carrière die zij sindsdien succesvol had gezet:
“Zonder jou als startpunt was dit natuurlijk allemaal niet begonnen. Jij hebt me geholpen om zelf de stappen te nemen die ik alleen niet had aangedurfd. Voor mij ben je in ieder geval een essentiële schakel geweest naar voldoening en geluk in mijn werk. Nogmaals hartelijk dank daarvoor!”
Natuurlijk heeft zij zelf het innerlijke werk gedaan waardoor zij deze stappen kon zetten. Credits voor haar, zonder twijfel. Maar evenzeer was het een gezamenlijke inspanning, waaraan ik als haar coach mijn deel bijdroeg. Ik ben het daarom aan mijn coachee verplicht om haar compliment met trots te incasseren. Uit respect voor mijn coachee.
Weerstand op eigen waardering
Ervaar jij weerstand bij eigen waardering voor je werk, het incasseren van lof en het dragen van jouw verdiensten, en wil je daar wel eens vanaf zijn? Omdat je vermoedt dat dit bevrijdend zal zijn en je leiderschap er van opknapt? Neem dan nu contact op, klik hier.